Sevİlmİyorsan Zorla Sev Dİyemezsİn, Sevmİyorsan Da Zorla Sevemezsİn

Sevİlmİyorsan Zorla Sev Dİyemezsİn, Sevmİyorsan Da Zorla Sevemezsİn

Her sevdiğin sevecek diye ağlıyorsun ama zorla herkes herkesi sevemez ki! Sırf iyi bir insansın, âşıksın, hayatının anlamı o diye, o seni sevemez ki!
Her şeye hükmedilebilir belki, her şeye sahip çıkabilirsin, belki bir gün dünyanın hâkimi bile olabilirsin ama bir kalbe hükmedemezsin ki.
Her gece dua da edebilirsin, ona şiirlerde yazabilirsin, hıçkırarak saatlerce ağlayabilirsinde ama beni sev diyemezsin, sen sev desende o istese de zorla sevemez ki!

Kalbi insanın söz dinler mi hiç!

Hafızası durur mu insan yüreğinin ve bir kalp boyun eğebilir mi o asilliğiyle?
En çok sevgisi karşılıksız olup, sevdiğini elde edebilmiş ama kalbindeki sevgiyi kazanamamış insanlara üzülürüm. Sevilmeyeni yanında tutmak kadar acı ve hüzünlü bir şey yoktur. Sırf sen seviyorsun diye acıyıp terk edilememek
hele en hazini en acısıdır. Zorla kimse kimseyi sevemiyor, ancak seveni bulduğunuz da mutlu olabiliyorsunuz. Bir de bizi sevipte bizimde sevdiklerimiz vardır ancak haberdar değilizdir.
Kalbimizde bir taş, boğazımızda bir yumruk oluşur da sevdiğimizi söyleyemeyiz. Kalp kırıklıkları aptalca gururlar hakim olur bütün duygularımıza,
küçücük bir hatayı bile büyütür devasa bir kabusa çeviririz. Bu eşimiz, sevgilimiz, annemiz, kardeşimiz hatta kendimiz bile olabiliriz.
Çok sevdiğimizden kırılmış kalbimizin, ya yine yaklaştırırsam yine kırılırsa diye korku ve panikle mesafeleri koyarız. Mesafeler önümüzde koca bir dağ olur,
dağlarda ki soğuk karlar kalbimizi üşütür yine yalnız kalırız da sevdiğimizi anlatamayız. Ta ki bir gün onları tamamen kaybedip gittiklerinde
ancak seni çok seviyorum diyebiliyoruz. Ama neye yarar o bizi duyamadıktan ya da geçen o sevimsiz vakitlerden, yıllardan sonra. Yakınlarında olduklarında affedebilmek ne mümkün, kaybettiğimizde kendimizi affedebilmek kadar imkânsızdır. O kadar vakit azdır ki zorla sevdiremesek bile kendimiz sevdiğimizi ortaya koymalıyız. Kim bilir belki o da sevgisini ortaya koyamayanlardandır.
Belki sizin onun için çektiğiniz acı kadar, o da sizin için acı çekiyordur. Onun da boğazında acı veren bir yumruk vardır. Belki sadece biraz gururunuz incinir, utanır acı çekersiniz incindiğiniz de ama kaybettikten sonra yada geç kaldıktan sonra söylemekten iyidir. O kahredici pişmanlığı yaşayıp, çaresizce gözünüzden yaşlar dahi akmamaya başladığında pişman olmaktansa. Gözyaşlarım neden akmıyor demektense, duygularını kendine küstürmeden sevdiğini söyle. Ama sever ama sevmez, dilinden o sözcükler dökülsün yeter. Yeter ki için de bir zehir kalmasın. Belki çok sevilir belki karşılık bulamazsın.

Olsun sevildiğini bilmekte, sevdiğini söylemekte güzel.

Sevgini tek başına yaşamakta

Sevilmiyorsan da zorla sevdiremezsin,
sevmiyorsan da zorla sevemezsin....

Aktif Üye Mesaj Sayısı : 144 Rep Puanı : 25 Kayıt tarihi : 20/06/09

Sevİlmİyorsan Zorla Sev Dİyemezsİn, Sevmİyorsan Da Zorla Sevemezsİn

başlıktan da belli zaten çok güzel bir yazı

tşkkrler

Emeğine sağlık

Teşekkürler

» zorla ele avuca sığmaz aşk kop gel günahlarından
» kaLbine zorLa ögreTemessin yabancı *2 keLime [ ! ]
» A.Selçuk İlkan-Beni Zorla Şair Yaptılar