İhanetin Nedeni Olmaz. Bedeli Olur!

İhanetin Nedeni Olmaz. Bedeli Olur!


Brütüsü utandıracak ihanetlerin ve kalleşliklerin sıradanlaştığı
riyakârlık ve ikiyüzlülüğün meziyet haline geldiği günümüzde kıratı
düşük insanların kalp para gibi sırıttığı dünyamızda "insanın beş para
etmezliği yargısı" yabana atılamaz.Ancak yine de birine kızıp beş para
etmezsin demeden önce durup düşünmeli insan.Hikaye bu ya… Temel eşi
Fadime’ye ikide bir sen beş para etmezsin deyip dururmuş. Bir gün
Fadime’nin kolundan tuttuğu gibi taksiye sürükleyerek sana beş para
etmediğini ispatlayacağım demiş.-Hemişerum beni buradan şuraya kaça
götürürsün?Taksici durup düşünmüş kafasından yolu hesaplamış:-10 YTLye
götürürüm.-Peki ha bu Fadime de yanımda olursa?-Abi fark etmez yine 10
YTLye götürürüm."Gördün mü demiş" Temel bir şeyi ispatlamanın verdiği
kararlılıkla; "Gördün mü adam seni hiç hesaba katmıyor."Hesabı Temel
gibi yapmıyorsak insanın beş para etmezliği yine de doğru
değil.Uzmanların hesaplamalarına göre insan bedeni fiyata vurulsa
yaklaşık 45 milyon doları ediyor. İyi para; aslında hepimiz milyoneriz
ama farkında değiliz. Kemik iliği en pahalı organımız; kilosu 23 milyon
dolardan işlem görüyor. Hücrede bulunan DNAların gramı 1.3 milyon
dolar. Vücuttan alınabildiği takdirde antikorlar 7.3 milyon dolar
ediyor. Akciğer 116 bin 400 böbrek 91 bin 400 kalp ise 57 bin dolar
yapıyor.Hadi kolaysa şimdi birine beş para etmezsin deyin
bakalım.Araştırmayı biraz daha derinleştirdiğimizde karşımıza çıkan
sonuç daha da ilginç: İnsan vücudunda 7 kalıp sabun yapacak kadar yağ
var. Yetişkin vücudunda orta boy bir çivi yapacak kadar demir bir
fincan kahve fincanını dolduracak kadar şeker bir tavuk kümesini
boyamaya yetecek kadar kireç iki bin kibrit yakacak kadar fosfor ufak
bir topun atımına yetecek barut kadar potasyum bulunmaktaymış.Dostum
ruhun kaç para eder bilmiyorum ama uzuvların bir hayli değerli; bari
onların kıymetini bil!Sakatatçı bakış açısı ile ele alındığında bile
insan vücudunun her bir organı diğerinden değerli olmakla birlikte
kalbin yeri bir başka; gerçi bir kemik iliğinin DNAların ve hatta
böbrek ve ciğerlerin ettiği parayı etmiyor ama olsun. Her şey para
demek değil.Böbreğimizle dalağımızla gözümüzle kaşımızla ağzımızla
dilimizle canlıyız; ama kalbimizle insanız. Bir canlı olarak
hayatiyetimizi sürdürmemiz dahi kalbin atışlarına bağlıdır; fakat onun
da ötesinde kalp kalitemizi belirler. Kalp insanlık formatının
yüklendiği ana bellektir. Kalbimizin kalitesine göre insanlığımız
güzelleşir ya da çirkinleşir. Onun için her kalp bir olmaz; bazı
kalpler beş para etmezken bazı kalplere paha biçmek mümkün
değildir.Kalp vaaar kalp var yani; bir insan kalbi ile hayvan kalbinin
bir olmadığı gibi Mecnunların Ferhatların kalbi ile Nemrutların
Firavunların kalbi de bir değildir. Esasen bir Firavunun veya bir
Hitlerin kalbi var mı o da şüphelidir. Apo’nun kalbinden söz edilebilir
mi; onun kalpsizliğinden ya da taş kalpliliğinden söz etmek mümkündür
ancak.Kalp elbette bir et parçasıdır; ama asla bir et parçasından
ibaret değildir. Kalbin et parçası olan kısmıyla kalp doktorları
ilgilenir; kalp sağlığının korunması için reçeteyi onlar yazar. Kalp
yalnızca bir et parçasından ibaret olsaydı; kalpten kalbe yol olur
muydu? Kalp yarası nasıl açılır ve neden kapanmazdı? Kalp gözü nasıl
görürdü? Kalbin temizliği ne olabilirdi ve kalp nasıl temiz olurdu?Bu
soruların cevabını kalp doktorları bilmez. Ruh doktorları mı? Belki.
Kalbin dilinden anlamak için çiçeklerin dilinden anlayan bir bahçıvan
olmak gerek. Çünkü kalp sevgi bahçesidir; rengârenk mis kokulu
çiçeklerin bahçesi. Kalp sevgiyle dolar ve aşkınlaşır. Sevgisiz kalp
ise giderek çoraklaşır ve en nihayetinde taşlaşır. Taş kalplerin sorunu
sevgisizliktir; sevgi yoksa merhamet yoktur. Merhamet yoksa insanlık
yok… Sevgimiz kadar merhametliyiz merhametimiz kadar insanız. Denklem
budur. İnsan olabilmek ve insan kalabilmek için kalbinin çiçeklerini
soldurmayacaksın. Yaşın yetmiş de olsa kalbinde sevgi tomurcukları
patlamaya devam ediyorsa; hiçbir şeye aldırmayacaksın.Kimi kalp vardır;
duyguyu dışa vurur. Ya da başka bir anlatımla kimi duygular o kadar
güçlüdür ki kalbin çeperlerini deler geçer. Bütün benliğimiz o
çiçeklerin rengiyle renklenir kokusuyla kokar. Düşüncelerimizde o
vardır hal ve hareketlerimizde o hayallerimiz de o… Geçmişimiz onunla
dolu olduğu gibi geleceğimiz de onunla doludur.Kimi kalpler ise
duyguları dışa vurmaz; gizler. Kalbin çeperleri hapishane duvarlarından
daha kalın ve daha serttir. Ne gün ışığı sızar içeriye ne sevgi
çiçeklerinin kokusu yayılır dışarıya. Ses geçirmez ışık geçirmez… Ne
mahrem duygular gizlidir orada! Günyüzü görmemiş duygular henüz yakası
açılmamış hisler. Ve bakir niyetler… Kin de vardır nefret de… Aşk da
vardır sevgi de… Kalbimiz kara kutusudur aşklarımızın. O kara kutu bir
açılsa neler çıkmaz içinden!Kalbimizi değerli kılan içindekilerdir. Kin
ve nefret çoksa ve hemen atılmazsa içinden o kalp kararır ve sadece
kararmakla da kalmaz; taşlaşır. Nefret iklimi nazenin çiçekleri
kurutur; kin kırağı gibi vurur. Onun için aşk ve nefret bir arada
olmaz!Yüzümüz kalbimizin aynasıdır çokça. Kalbi çiçek bahçe olanın
yüzünde çiçekler açmaz mı? Kalbinin karası insanın yüzüne vurmaz mı?
Her türlü pisliğe bulanmış kazurat ve cürufların kalbim temiz
savunmaları hiç de inandırıcı değildir. Bununla birlikte insanlar çokça
içi dışı bir olmakla ve kalbinin temizliği ile övünse de asla içi dışı
bir değildir. Seviyorsun söyleyemiyorsun. Seviyorum diyorsun
sevmiyorsun. Aşkına karşılık bulamayınca kızıyorsun belli etmiyorsun!
Kıskançlıktan çatlıyorsun umurunda değilmiş gibi davranmaya
çalışıyorsun. Kindarsın zalimsin hainsin yüzündeki maske ile
kindarlığını zalimliğini hainliğini perdelemeye çalışıyorsun. İyi ve
kötü taraflarınla bir insansın; fakat kimseyi sokmadığın güzel ve
çirkin mahrem alanların var. Bastırdığın duyguların var. Duyulmasın
dediğin sırların görülmesin dediğin gizlerin var. Kara kutu bir açılsa
kim bilir içinden neler çıkar; hâlâ nasıl olup da içi dışı bir olmaktan
söz edebiliyorsun! Kimi kandırıyorsun arkadaş!Kalplerde olanı yalnız
ALLAH biliyor. İçinde olanı olduğu gibi dışa yansıtmamak iki yüzlülük
değil. Asıl iki yüzlülük; içi dışı bir olduğunu söyleyebilmektir.Kalp
yalnızca vücudumuza kan pompalamakla kalmıyor. Sevgiyle çarpan kalpler
sevgi medeniyetinin de temellerini atıyor. Sevgisiz insan da olmuyor
medeniyet de… Kalp durduğunda nasıl insan ölüyorsa kalbi olmayan
medeniyet de yaşamıyor. İnsanın canavarlaşmasının nedenlerini belki de
kalpsizliğinde aramak gerekiyor.Ve ihanetlerin sebebini…Hitlerin kalbi
olsaydı bu kadar canavarlaşır mıydı? Frankeştaynların türemesinin
nedeni akılsızlığın değil kalpsizliğin sonucu değil mi?Brütüsün kalbi
olsaydı ihanet etmezdi.Kalp öyle bir yer ki Leylanın aşkı da sığıyor
Mevlanın aşkı da… Ve tabi Brütüsün ihaneti de… Firavunun zalimlikleri
de…Önce ihanet eder insan; aşkına ihanet eder arkadaşlarına dostlarına
vatanına milletine davasına ve hatta kendisine ihanet eder. İhaneti
insanlıktan uzaklaştırır; insanlıktan uzaklaştıkça zalimleşir
zalimleştikçe insanlığını unutur. Kör döngü karanlığın dehlizlerine
çeker; o karanlık kalbin kararması ve katılaşması demektir. Kalp
katılaşınca insan ölmüştür insanlık ölmüştür.Canavarlık önce ihanetle
başlar; sevgiye ihanetle sevgiliye ihanetle…Kalbinizde her şeye yer
olabilir ama ihanete asla yer olmamalıdır!İhanetin nedeni olmaz… Bedeli
olur!Sen! Sol yanımdasın; hep yanımdasın!