Bensiz Öleme!
Ne kadar çok kaçsam, o kadar çok kendime dolanıyorum.
Sustuğun sebeplerden doğuyor, çığlıklarım.
Yoksun, kahroluşumla besleniyor olmandan korkuyorum.
En çok dur'umuz çalındı.
O kadar hızlı akıyoruz ki zamanda.
Anlamıyorum kimdin, neydin, kime geldin.
Canımın telaşesi oluyor ellerindeki izler.
Silmeye yeltenmek, silinmeyi anımsatıyor izlerime.
Bensiz öleme..!
Adımın gölgeme tutsak.
Tutsaklığın gönlümde aşkla baki.
Sen kimseleri toplamış bir kimsesizlikle geldin,
Bense beni silip. senden geçtim biz'e.
Yoksun, varlığa niyetli bi susta kundaklandık.
Kan'dın, hayata bağlayan.
Kandırdığın hurilerin ağlayışlarına geldim.
Geldim, gidemedim.
Bilmediğim iklimler geçirdin gözümün önünden,
Rüzgârına kapattım gözlerimi.
Yorulduğum gerçekleri silme yetkin olsaydı keşke bu oyunda.
Beni bilir, sende yaşardım ömrüm boyunca.
Öncesi sonrasında küs.
Hiç gitme..
Bensiz öleme..!
Duyuyorum sessiz sevinişlerimin,
Yüreğimde kalan küslüklerini.
Sadece senden kalıyorum güne,
Ve sadece ben biliyorum yalancı sevmelerinin ağırlığını.
Keşkelerinin büküklüğü yansır elalığıma.
Susarsın, kocaman çığlıklarla.
Görürüm dualarını.
Ağlarsın, mutlulukları arayan yaşlarla..
Aşk geçer, sevgidir yüreğimize çöker.
Aşk hangi masala değse, aşıklar ayrı düşer.
Biz, gerçek bi aşk yerine,
Gerçek bir huzuru seçtik.
Geldik.
Birbirimizsiz ölemedik.
Ölmedik..
Hiç..
Ölemedik..
Ben sende yetim kaldım.
Kaldırımlara ağlattım aslımı.
Elime değdiğinde gözlerinin ıslaklığı,
'Bu sevda kime fazla geldiyse, ölsün' dedim..
Bir dua ile sildim ayrılığı.
'sen..!' dedim..
Bensiz öl(e)me..!
Konu: Bensiz Öleme! 
Perş. Ağus. 06, 2009 12:11 pm