Canım'dan Canım'a ..

Canım'dan Canım'a ..



Bu kaçıncı mektup sana yazdığım... Bilmiyorum... Zaman su gibi akıp geçerken,

sana anlatmak istediklerimi hep yazdım ben. Kağıt sen kalem ben...

Kimi zaman aşkımı anlattım sana, kimi zaman yaşadıklarımı, kimi zaman acılarımı...

Ama her şeyimi seninle paylaştım mektuplarımda... Çünkü sen benim canım, sen benim

diğer yanımdın...Bir sözüne bin gözyaşı döktüğüm gecelerde, yıldızlarda seni bulurdum.

'Seni Seviyorum' larla kapanan telefonlar tek mutluluğumdu. Bilemedin...

Bilsen severdin belki, sevsen gelirdin. Hatırlar mısın hayallerimiz vardı seninle...

Sen aynı şehirde olmayı düşlerdin. Bilsen ben seninle cehenneme bile gelirdim...

İkimizde doğduğumuz şehirleri gurbet belledik. Biliyorduk halbuki sılaya varamayacağımızı.

Asla kavuşamayacağımızı...Tuhaf bir aşktı bizimkisi. Sen benden uzak, ben senden uzak yaşamaya

çalıştık imkansız sevdamızı. Doğduğum şehir gurbet oldu yinede bana. Sılam sendin sevdam.Yerim senin yanındı. Ruhum gittiğin her yerdeyken bedenim sensiz ve bensiz acıdan kıvranırdı. Dolunaylı geceler tesellimiz oldu sonra.

Aya bakarken yüzünü görürdüm. Bak şimdide dolunay var... Ama yüzün yok sevdam...

Deli bir aşktı bizimkisi. Sen Leyla olmak istedin ben Mecnun .. Hayatın kurak çölünde kaybettik aşkımızı ..