Admin
Web Master
Mesaj Sayısı : 8485
Rep Puanı : 918
Kayıt tarihi : 18/04/09
Yaş : 31
 |  Konu: İLim Öğrenmenin Yaşı  Ptsi Haz. 29, 2009 3:32 pm | |
| İLim Öğrenmenin Yaşı İLim, rütbenin en yücesidir. Fakat, bâzı kimseLer yaşLarının iLerLemiş oLmasından; küçük yaşta doğru dürüst okuyamadıkLarından, artık iLim öğrenmekten utanıp, câhiL oLarak kaLmayı tercih ediyorLar. Bu düşünce, câhiLLiğin bir nevi hiLesi oLup tembeLLiğin bir tuzağıdır. Çünkü iLim bir fazîLet, onu tahsîLe başLamak da ayrıca bir fazîLettir.
İhtiyar oLarak iLim öğrenmek yine o yaşta câhiL oLmaktan ( ve câhiLLikte inat etmekten ) her hâLde daha iyidir.
Henüz tahsiL ve öğrenme zamanLarı tamamıyLa bitmemiş oLduğu için, çocukLarın iLim öğrenmede tembeLLiği bir dereceye kadar mazur görüLebiLir. Fakat büyükLer için durum böyLe değiLdir. OnLarın câhiL kaLma sebebi oLarak öne sürdükLeri özürLer geçersizdir. Çünkü bu kadar yaşadığı haLde ömrünün günLerini biLgisizLiğe hasredip okumaya müsait zamanLarını boş geçirmişLerdir. KüçükLerin ise henüz ümit kapıLarı açıktır.
Eskiden zarifLer, iLim öğrenmeye rağbetLe beraber bundan utanan bir ihtiyârı görünce:
" Ömrünün nihâyetinde evveLinden daha faziLetLi oLarak öLmekten mi utanıyorsun.? " diyerek düşüncesinin yanLışLığını nezaketLe hatırLatırLardı.
Abbasî haLîfeLerinden Me'mûn âLimLeri topLayıp dînî meseLeLeri müzâkere esnâsında, amcası içeri girer. Me'mûn, amcasına:
" Amca, bu meseLeLer hakkında ne dersin.? " der. Amcası:
" Ey mü'minLerin emiri! ÇocukLuğumuzda birtakım oyuncakLarLa bizi oyaLadıLar; ihtiyarLığımızda da kendimizi meşguL ettik de iLimLerden mahrum kaLdık. " der. Bunun üzerine Me'mûn:
" Şimdi okumanıza ne mânî var.? " diye sorar. Amcası: " Bizim gibi ihtiyarLara bundan sonra artık okuma reva mıdır.? " diyerek mâzeret gösterir ise de Me'mûn: " VaLLâhi, iLim yoLunda iken öLmek, câhiL yaşamaktan hayırLıdır. " diye cevap verir. {{ aLıntı }} | |
|
