Namaz Kılıyoruz Peki Ya AnLamLarı ?

Namaz Kılıyoruz Peki Ya AnLamLarı ?



Namazın sayı ve şekil tarafının hikmeti (sırrı, sebebi, derin manası) üzerine yorumlar yapılmıştır. Ama bunlar beşeridir. Kullar kendi hal ve intibalarına göre yapmışlardır. Herkesi bağlamaz.

Kısaca şunu söyleyebilirim: Namazdan maksat ALLAH ile daha canlı, daha yakın, daha etkil ilişki kurmaktır. Bu maksatla yapılan başka bir hareket namazın yerini tutmaz (tutsaydı o da emir veya tavsiye edilirdi). Bu yaklaşma (kurb, tekarrub) ve beraber olma (huzur, vuslet) tecrübesinde zihin, şuur ve beden işbirliği yapmalıdır. Bu üçlü işbirliği amacı daha kolay sağlar. Ellerimizi yukarıya kaldırarak "Allahu ekber: ALLAH uludur, ondan ulusu yoktur" dediğimiz zaman önümüzdeki dünya işlerini, mâsivâyı (ALLAH'tan başka ne varsa hepsini) arkaya atarız. Çünkü hiçbir şey O'ndan büyük ve önemli değildir Sonra O'nun kelamı (Kur'an) ile konuşmaya başlarız. Bu konuşma bizde, sevgilisinin mektubunu okuyan aşık misali bir hasret, bir iştiyak, bir kavuşma arzusu uyandırır. Bu arzuyu tatmin için huzurda eğiliriz. Bu hareket arzuyu biraz daha kamçılar. Yerlere kapanmak isteriz. Bu da tam olsun diye tekrar düzelir ve oradan secdeye gideriz. Secde kulun ALLAH'a en yakın olduğu andır, orada mirac yaşanır, sonunda oturur tahiyyât okuruz; tıpkı mirac sonrası Efendimizin okuduğu gibi. Tahiyyat ALLAH'a içten niyazımızı, övgümüzü, duygularımızı sunmaktır, karşılıklı selamlaşmaktır, yaşanan tecrübe sonunda tanıklık ederek O'nun varlık ve birliğini güçlü bir şekilde dile getirmektir?



1.KIYAM



Önce ayakta dikilip durur (kıyam) ve ellerimizi yukarı doğru kaldırıp, ALLAHü ekber (Ancak ALLAH yüce ve uludur) deriz. Böylece insan, O müstesna her şeyi bir tarafa atıp bırakmakta ve Onun emir ve iradesine tabi duruma geçmektedir. Kulluk ve kölelik bu şekilde tescil edilir. Böylece ayakta duran tüm varlıkların ibadeti de temsil edilir.

2. RÜKU


İnsan, ALLAH'ın şanına yakışan övgüler serdettikten sonra bu yücelik karşısında kendini o derece aciz ve zayıf hisseder ki, bunu ifade için öne eğilir (rüku), saygı işareti olarak başını alçaltır ve, Sübhane Rabbiyel-Azim(Büyüklük ve azamet sadece Ona ait olan Rabbimi bütün noksanlardan tenzih edip yüceltirim.) der. Mü'min bu haliyle, rükû halindeki tüm canlıların ibadetini de temsil etmektedir.

3. DUA

Sonra yine doğrularak kendisini bu doğru yola ilettigi için Allaha şükür ve hamdini arz eder. Bir an için ALLAH'ın yücelik ve büyüklüğü ve kendi hareketinin basitlik ve küçüklüğü karşısında ayakta tefekküre dalıp bundan o derece yılgın ve sarsılmış bir hale gelir.

4. SECDE


Secdeye kapanır ve alnını, tevazu ve acizliğini tam manasıyla hissederek yere değdirir ve şöyle söyler:

Sübhane Rabbiyel-Ala (Büyüklük ve Yücelik sadece ona ait olan Rabbimi bütün noksanlardan tenzih edip yüceltirim).

5. TAHIYYAT VE SELAM

Bu hareketleri bir dizi tekrar etmesinden sonra kişi kendini, arada hiçbir vasıta veya aracı bulunmaksızın doğrudan doğruya şahsen ALLAH'ın huzurunda bulur ve ondan istimdad edip yardım talep eder.

İki varlık karşılaştıklarında daima bu ikisi arasında bir selamlaşma gerçekleştirilir. İşte namazın bir kısmında (tesehhüd kısmı) namazını eda etmekte olan Müslüman, Mirac esnasında Muhammed (sas) ile ALLAH arasında teati edilen selamlaşma formüllerini aynen tekrar eder:

Et-Tahiyyatü lillahi, ves-salavatü vettayyibatü. es-Selamu eleyke eyyuhen-Nebiyyü, ve rahmetullahi ve berakatüh. Es-Selamü aleyna ve alâ ibadillahissalihin

(En mukaddes ve en zahidane hürmet ve tazimler ALLAH'a aittir. Ey Nebi sana selam, ALLAH'ın rahmet ve bereketi de senin üzerine olsun. (ALLAH'ın) selami bizim üzerimize ve ALLAH karşısında iyi ve mükemmel hareket eden salih kulların üzerine olsun!)