Unutmasan ya.. Herşeye Rağmen

Aslında bu yürek yangını ağlama nöbetleri yitik zaman/lar senin yüzünden !
" Beni de al tutunamam " demiştim sana ..
Olmuyor sensiz anlasan ...
Dostların teselli çabası yersiz .. Kâr etmiyor .. Kuru gürültü ..
Sitemlerimi süsleyen sensin ey yâr !
Düşlerimi kavuran sensin !
Çaresiz yokluğuna tutunmaktan başke çare kalmıyor bana ..
Yitirilmiş sevda oluyor payıma düşen ..





Oynamak istemiyorum işte !
Mızıkçılık yapmak istiyorum küsüp eve gitmek ..
Ertesi günü elele karşılayabilmek adına ..


Ne vakit sana tutunmaya kalksam kopuyordu/k hep ..
Eksik olan tamamlanmayan bi'şey hep vardı ..
Tamamlayamamışız birbirimizi ' biz ' ol/a/mamışız hiç ..
Bir elmanın iki yarısı olmaktan öteye gidememişiz bütün olamamışız ..


Şimdi kaçsak gerçeklerimizden neye yarar ?
Kim el atar da kaldırır bizi ?
Onu bunu bırak şimdi .. Söylesene kim ben gibi bakar sana kim sever ?
Korkuyorum . Allah kahretsin çok korkuyorum ..
Sevme istiyorum kimseyi bakma kimseye bana baktığın gibi ..
Zihnimde bile senden gayrısını yâr diye koymamışken kalbimin odasına bunu bana yapma !


Bütün birikmişlikler bende şimdi sen cenin hafifliğinde kendi dünyanda ..
Ne kadar çok söylenmemiş sözler düğümlenmiş boğazımda nefessiz kalmışım ..
Ben ölmüşüm / sen gülmüşsün !


Yeminlerimi bozdurdun işte .. Neyin uğruna ?
Ne kattın ki bana azaptan acıdan başka ?
" Seninle büyüdüm " derdim ya hep .. Şimdi daha iyi anladım bu kelâmımın gerçekliğini ..





Uyumuşum / büyümüşüm !
Başımda " iyi uykular küçük kız " diyenim senden başkası değil/miş ..


Şimdi odamda yalnızlıkla amansız bir savaş halindeyiz ..
Herşeyi geçtim yalnızlığın o iğneleyici lafları çok dokunuyor bana pes ediyorum çekiliyorum yüzümdeki denize dalıyorum ..
Pis pis gülüyor bana yalnızlık o iğrenç kahkahası kulaklarımı tırmalıyor
c a n ç e k i ş i y o r u m . . .


Olanla ölene çare yok ya hani ..
Sana da çare yok ..
Ölene kim çare bulabilmiş ki ? !