HAYAT BU MUYDU ANNE???SEVGİ BU MUYDU...
Yine bir gidişin ardındayım anne...Bir tuhanın içine düştüm yine...Tüm renkler kaybolmaya başladı birer birer...
Hani sen hep derdin ya;
"SEVMEKTEN KORKMA...BİR TEK O MUTLU EDER İNSANI" diye...
Senin sözüne güvendim ama yine üzülen ben oldum be anne...
Hiç yalan söylemezsin bana,biliyorum.O zaman neden ters oldu bu olay,ben onu anlamadım anne!!Sevmek neden mutlu etmedi beni??Sevdiklerim neden gitti birer birer???
Aslında en çok onlar acıtıyor canımı.Hiçbir karşılık beklemeden vermişken onlara kalbimi onlar incitip geri veriyorlar bana!!!Öyle oluyor ki bazen hiç saramıyorum o yaraları.Gözyaşlarım bile temizlemeye yetmiyor akan kanları...
Söylesene;insanlar neden nankör anne???neden kıymet bilmez???neden bırakıp giderler sevenlerini???BİLMİYORUM...ben çözemedim anne!!!
Giden gitti yine anne..."ÜZÜLME...DEĞMEZ!" diyen gidiyor zaten...GİTSİN...
Biliyorsun gidene "DUR!!" diyemem ben!İçime akar her bir gözyaşım.Tüm haykırışlarım gecelerde saklı kalır...Kendime sarılırım tabi sarılacak bir ben bulamabilirsem!!!
" NE OLMUŞ SANA BEBEĞİM???" diye sorarsan cevabı çok basit...
"" BEN...BÜYÜDÜM ANNE!!!"""