İnsanLıkta öLçü
İnsan odur ki; İnancında sabit, kararında kılıç gibi keskin, sözünde mert, yüreğinde muhabbet, düşüncesinde açıklık, kafasında uyanıklık, gözünde takdir dolu olsun.
İnsan odur ki; Kişisel ve toplumsal, maddi ve manevi değerler nelerdir bilsin, tanısın. Birini diğerine karıştırmasın. Her gerekliyi yerinde yapsın.
İnsan odur ki; Sevgiyle dolsun, içten içe coşsun, tüm engelleri aşsın.
İnsan odur ki ; İlmine, dinine, imanına, sevgisine, saygısına, vatanına, milletine değer versin.
İnsan odur ki; Gerçeği, iyiyi, doğruyu, güzeli, yakışanı, faydalı olanı kabul etsin.
İnsan odur ki; Haysiyetine, şerefine, namusuna, iffetine, inancına, güvencine toz olsun kondurmasın.
İnsan odur ki; Bir görüş, bir düşünüş, bir yargı, bir fikir, bir inanış sahibi olsun.
İnsan odur ki; Yanlışları doğrulasın, tembelleri çalışmaya sevk etsin, sıkıntıları huzura dönüştürsün.
İnsan odur ki; Kendini sevdirsin, saydırsın, anlayış göstersin, maddi ve manevi yardımlarda bulunsun.
İnsan odur ki; Fiziksel, duyumsal ve ruhsal yapılarını işletip çalıştırsın. Bu yapılarını sıhhate kavuştursun.
İnsan odur ki; Huzura güzelliğe, inceliğe, sadeliğe, içtenliğe, yüceliğe koşsun.
İnsan odur ki; Aşklı, şevkli, itimatlı, değerli yaşasın. Ne kimseden incinsin, ne kimseyi incitsin.
İnsan odur ki; Zorluk, güçlük, yenilgi, üzüntü, huzursuzluk diye bir şey tanımasın. Bütün bunları yensin.
İnsan oduk ki; Kendi yönümüzü kendimiz tayin edelim. Değerliyi değersizden, sevimliyi sevimsizden, huzuru bunalım dan fark edelim. Yaratılışımıza uygun olanı seçip alalım.
İnsan olduk ki; Kimiz, neyiz, bilelim bilinelim.
İnsan olduk ki; Vicdan özgürlüğüne ulaşıp, hür ve gür olarak daima boynu dik, alnı açık, yüzü ak yaşayalım.
(-alıntıdır.-)