hiç bir insanı unutmak

Konu: hiç bir insanı unutmak Paz Eyl. 20, 2009 3:21 pm

hiç bir insanı unutmak

bir insandan vazgeçmek

bir insanı hayatından sonsuza kadar çıkartmak zorunda

kaldın mi hiç?

hani ölmüş gibi

hani uzatsan da elini tutamayacağını bilmek gibi

her an kapından içeri gülümseyerek girmesini bekleyip

ama aslında hiç gelemeyeceğini de bilmen gibi.

ne zor şey değil mi ölmediğini bilmek

ama ölmüş gibi ulaşılmaz olması artık o insanın sana

ne kadar katlanılmaz bir gerçek değil mi

sen hala bu kadar sevgili iken?

özlemek

bu kadar özlemek

etini kemiğini yakarcasına özlemek...

çok kötü değil mi?

bu kadar özleyip onu görememek

ona dokunamamak

onu işitememek

artık sonunun "pi" hali değil mi?

biliyorsun değil mi?

ne kadar umutsuz bir arayıştır o

kalabalık caddede geçen binlerce yüze bakmak

belki bir kez daha görebilmek için o yüzü

belki biraz önce geçti bu kaldırımdan diye düşünmek

belki şu an arkamda yürüyen insanların içinde bir yerde demek

belki şu an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yaşamak

ne zordur değil mi?

ne kadar eritir insanı farketmeden.

sende biliyorsun değil mi bunları.?

bir sinema koltuğunda sende iki kişi gibi oturdun mu hiç?

hiç iki kişi gibi zevk aldın mı bir konserden yalnız başına.

güzel bir kafe keşfettiğinde

güzel bir film seyrettiğinde

güzel bir şarkı sözleri dinlediğinde

güzellikleri oranında eksik kaldıklarini hissettin mi paylaşamadığın için onunla.

bir barın kalabalığında hiç yarım vücudunla sallandın mı ortada?

hiç iki kişilik beyninle yarım insan olabildin mi?

baktığında aynana sadece yüzünün bir yarısını gördüğün oldu mu hiç?

sana hayatındaki en büyük yoksunluğu yaşatandan nefret edemediğin

zamanlar oldu mu hiç?

gözünün içine baka baka kolunu bacağını kesen bir insanın yüzüne

sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç?

hayatta inandığın bütün değerlerini altüst eden birisine aşk şiirleri yazabildin
mi?

onu içinde korumanın seni yok etmek olduğu zamanlara feda oldun mu hiç?

içinde ağlayan çocuğa umut sarkıları söyleyemediğin

özlemini susuzlugunu açlığını gideremediğin zamanlar oldu mu hiç?

kanayan yarasını gördüğün ama merhem olamadığın zamanlar. gücünün

hani o tanrısal gücünün bir çocuğun ağlamasını susturamayacak kadar

olduğunu gördüğün zamanlar oldu mu hiç?

Konu: Geri: hiç bir insanı unutmak Salı Ekim 27, 2009 8:51 pm

Güzel paylaşım teşekkürler:)