Şebap: gençlik, tazelik
Şebhan: gece öten bülbül
Şebib: gece öten bülbül
Şecaaddin: dinin kahramanı, dinin yiğidi
Şecaattin: yüreklilik, yiğitlilik
Şeci: yürekli, cesur, yiğit
Şefaaddin: dinin, Allah ile kul arasındaki aracılığı, dinin şefaati
Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır
Şefaati: şefaatle ilgili
Şefi: şefaat eden
Şefik: şevkatli
Şehamet: zeki, yiğit
Şehba: kır, akçıl
haleb şehri
Şehlevent: iri yapılı
Şehmuz: hükümdar soyundan gelen
Şehrar: şehri süsleyen, şehre süs veren
Şehrud: büyük çay, nehir
Şehri: şehirli
nazik, terbiyeli
Şehsüvar: ata iyi binen
Şehid: Allah yolunda canını feda eden müslüman, islam uğruna ölen müslüman, şehadet mertebesine erişen kimse
fikri, inancı, ülkesi uğruna ölenler için de teşmilen kullanılmaktadır, vatan şehidi
Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılmaktadır
Şehim: yürekli, zeki
Şehinşah: özel isim
Şehzade: hükümdar oğlu
Şekur: şükreden, şükredici
Allah' ın isimlerindendir
Şekib: sabır, tahammüllü, dayanıklı
Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır
Şekip: sabırlı
Şemail: huylar, davranışlar, alışkılar
bir kimsenin dış görünüşünün özellikleri
Şemdin: dinin ışığı
Şems: güneş, gün
Şemseddin: dinin güneşi, dinin insanlara verdiği aydınlık
Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır
Şemsettin: dinin güneşi, aydınlığı
Şemsifer: güneşin aydınlığı, parlaklığı
Şemi: güzel kokulu
Şemim: iyi kokan
Şenal: neşeli, sevinçli
Şenalp: neşeli, canlı yiğit
Şenaltan: sabahın güneş doğarkenki zamanı
hakanlara verilen unvan, sultan, padişah
Şenbay: neşeli, sevinçli, mutlu, varlıklı kimse
Şencan: canlı, neşeli, hareketli yapısı olan kimse
Şendoğan: sevinçli, neşeli ol
Şendur: neşeli, sevinçli olması devam etti, sürdü
Şenel: şen ve mutlu ev
bölge, il
Şener: şen+er
mutlu, neşeli
Şengil: iyi yürekli, hoş sohbet kimse
Şenol: neşeli ve mutlu yaşa
Şensal: neşeni çevrene yay, herkes neşelensin
Şensoy: neşeli, mutlu soydan gelen
ŞenTürk: neşeli Türk
Şenyaşar: yaşamı, neşeli, mutlu geçen kimse
Şenyurt: neşeli, mutlu insanların yurdu, ülkesinde yaşayan
Şerafeddin: dinin şereflisi, büyüğü
Türk dil kuralına göre "d/t olarak kullanılır
Şerafet: şerefli olma hali
Şerafettin: dinin şerefi, onuru
Şeref: iyi ahlak ve fazilet sonucu oluşan manevi yücelik
iyi ün
onur
Şerefhan: büyük, yüce hükümdar
Şeren: çevik
Şerif: şerefli, kutsal
soylu, temiz
Şevki: şevk, keyif, istekle ilgili
Şeyban: saçlarına ak düşmüş yaşlı kimse
Şeyh: yaşlı adam, ihtiyar
kabile ve aşiret reisi
bir sahada üst seviyeye gelmiş, otorite
tekke ve zaviye reisi
Şeyyad: sıva yapan, sıvacı
Konu: Şe Erkek İsimleri 
C.tesi Ekim 17, 2009 4:33 pm
